Ang Power ng Click

Log in

Click

1 notification

Click

You were tagged in Juan Simon Ibarra’s Photo

Click

Larawan ng computer na nakakadena

“no to cybercrime law!”

1, 450 comments

2, 098 likes

Click

2, 099 likes

1 notification

Click

Leo Basi commented on your photo

Click

Leo Basi: itigil ang paninikil sa kalayaan sa pagpapahayag!

Click

8 likes

1 notification

Click

Cris Pineda commented on your photo

Click

Cris Pineda: Tomo! J

1 message

Click

Marie Claire Damaso

Click

Marie Claire Damaso : “sir thanx po sa pag-accept!”

Reply

Click

Jose Gonzales Crisostomo: “walang anuman!”

Click

Your message has been sent

1 notification

Click

Juan Simon Ibarra commented on his photo you were tagged in

Click

Juan Simon Ibarra: mga tol ingat tayo sa pag-comment at pag-like baka makulong tayo sa cyberspace jail! Lolz!

Home

Click

What’s on your mind?

Click

Jose Gonzales Crisostomo: makapangyarihan ang salita, nakawawasak, nakalilikha, nakapagpapalaya.. pag-aralan pa ang batas!

Click

1 notification

Click

Ako si Elias commented on your status

Click

Ako si Elias: nice one sir! \m/

Like

Click

1 message

Click

Pedro Salvi

Click

Pedro Salvi: “sir, be careful with your words. As you said, power is productive and yet it is destructive. But keep in mind that power is always in the hand of dominant elite.. Tc!”

Reply

Click

Jose Gonzales Crisostomo: “salamat po sa pag-remind niyo sir! Pero nakita ko po kasi sa wall yung what’s on your mind, nagkataon po na yung pinost ko ang nasa isip ko that time.. saka linawin ko lang po, hindi po palaging nasa panig ng elite ang power. Kasi ang power ay umiiral sa social exchange at sa lahat ng entity ng tao. Pag ang api o maliit na uri ang nakakuha ng power dahil sa pagsikil sa kanya ng mga nasa poder ng power, delikado. Baka magrebolusyon… hahaha joke lang po sir! Ang seryoso naman natin masyado.. lol!

Click

1 notification

Click

Ako si Elias commented on your photo

Click

Ako si Elias: omg! Bat nawala lahat ng comment? Pati likes nag-zero.. wtf!

1 message

Click

Pedro Salvi

Click

Pedro Salvi: “ok whatever! I just warned you”

Home

Click

New Stories

Marie Claire Damaso: ang lalaking nakaw-tingin, pag lumapit sa akin,

                                        hindi na patatakasin.. hahaha Booom! :p

                                    3 likes

                                    2 minutes ago

Cris Pineda shared a link

                                 To my dear mother.. I miss you mama

                                 www.youtube.com/#hnhn%352000nndf/

                                 bohemian rhapsody 

                                 0 likes

                                 3 minutes ago

Juan Simon Ibarra: sa mga nag-comment at nag-like sa photo na nagpapakita ng pagtutol natin

         sa cybercrime law, mag-log out na kayo… hindi ko alam bat nabura lahat ng   

         comment at likes.. saka nagha-hang yung computer ko.. gtg!

         0 likes

         5 minutes ago

                                                

                                                  Loading ……………             

Home

Click

Loading….

Click

Click

Loading….

Click

Click

Click

Not responding….

Log out

Click

Not responding….

Close

Click

Not responding….

Cntrl, alt, delete

Block out

Blue screen

Power button

Tick

Power Shut down

A-Kinse

Dumukot siya sa kanang bulsa habang nakaupo. Nakapa ang lighter at bottle opener. Dumukot siya sa kaliwa. Bahagyang kumalansing. Sinalat ang nakapa. Dinakot. Inilabas. Bumungad ang bente pesos at tatlong baryang mamiso. Naalala  niya ang habilin na pasalubong ng anak. ‘Yung pink na tinapay sa bakery malapit sa palengke. Napangiti siya. Akinse ngayon, at siguradong makapagpapasalubong siya sa anak at makababayad na ng utang ang kanyang misis. Ibinalik niya sa kaliwang bulsa ang hawak na pera. Agad niyang nilagok ang isang baso ng tubig sa lamesa sa quarters ng mga empleyado. Tapos na ang break niya. Ilang oras na lang, makukuha na niya ang sahod sa opisina ng manager. Tumayo na siya at dumeretso sa dining area kung saan siya nakatoka para mag-serve sa mga customer.

Halatang ganado siyang magsilbi. May gilas ang kanyang mga galaw habang hawak ng isang kamay ang tray. May kasamang ngiti ang pagse-serve niya. Paroo’t  parito sa bar at dining area. Paspas magtrabaho sa dami ng mga order. Maya-maya pa’y sinipat niya ang main door. Madilim na sa labas. Tinanaw niya ang wall clock sa bar ng restaurant. Sakto, alas otso na. Tinapik niya sa balikat ang nakasalubong na kasamahan.

“Brad, out na ‘ko! ‘kaw na bahala sa pwesto ko. Wala na ‘kong pending na order.” Tumango ang kausap. Agad niyang tinahak ang daan patungo sa manager’s office.   

Kumatok siya sa nakabukas na pinto. Bumungad ang may katabaang lalaki na nakaharap sa computer.

“Sir magandang gabi po!”

Lumingon ang nakasalaming lalaki saka tumango. Tumuloy siya sa loob. Binuksan ng lalaki ang drawer sa ilalim ng computer. Kumuha ng isa sa mga nakasalansang sobre. Pumihit ito paharap sa kaniya habang nakaupo sa computer chair.

“Mr. Dela Cruz?” pagtitiyak sa kaniya ni Mr. Ling na namamahala sa restobar.

“Ako nga po sir.” Saka iniabot sa kaniya ang sobre. Nanibago siya. Parang medyo makapal ang sobre kumpara sa nakasanayan niya sa mga lumipas na akinse at katapusan. Pagtataka ang naramdaman niya.

Tumindig si Mr. Ling at tinapik siya sa balikat. “Isinama ko na dyan ang back pay mo.”

Nagulat siya. Bago pa man makaimik ay itinuloy ni Mr. Ling ang sasabihin.

“Pasensya ka na, kelangan ko magbawas ng tao. Nagkataong isa ka sa mga paso na ang kontrata…”

Hindi na niya marinig ang mga sumunod na salita ni Mr. Ling. Gumuhit sa kaniyang alaala ang naghihintay sa kaniyang pag-uwi na asawa’t anak. Makababayad na nga sila ng utang. Mauuwian na rin niya ng pink na tinapay ang anak. Napatungo siya. Hindi na nakaimik. Napatitig sa hawak na sobre. Ito na pala ang kaniyang huling akinse.

HASLER

Mataas ang talsik.  Naghiwa-hiwalay sa ere ang mga teks.  Umiikot paitaas ang bawat isa.  Sumunod ang mga matang nakaabang.  Nakabungisngis si Ebet.  Kunot-noo si Neneng.  Nakanganga si Inan.   Magkakasunod ang paglapag sa kalsada ng Kalinisan Street.  Nakamata ang magkakalaro sa mga teks.  Nakataob ang dalawang pamato samantalang si Superman ang tanging nakitang karakter.

Nagbunyi si Ebet  “hahahaha!  Sabi ko sen’yo eh, ako ang kakamig ng taya n’yo! Kelangan pa bang imemorays ‘yan?”

Kinuha niya ang tig-isang dangkal ng teks ng dalawang kalaro na nakalapag sa kalye.

“’Yoko na. Ubos na teks ko. Tsaka ang hasler mo, eh.”  sabi ni Inan.

“Wala!  Ang duga mo naman.  May daya pamato mo kaya laging tsumatsaya. Nakita ko nga, eh.  Tsaka ang epal-epal mong kalaro.  ‘Pag kami titira ginugulo mo kami. Ta’s ‘pag ikaw naman titira, pinapalitan mo pamato mo.  Ang epal mo talaga!” Reklamo ni Neneng na lalong nagpahaba sa nguso nito.

“Nakita mo?  Nakita mo?  Sa’n banda?  May ebidensya ka ba?”  pabulyaw na tugon ni Ebet habang nilalakihan ng mata ang kalaro.

“Walang daya yun ah!  Patas ako lumaban.  Tsaka pinagbigyan ko nga lang kayo, eh dapat kanina pa kayo said.  Diskarte lang ‘yan sa pagpitik ng daliri.  Palibhasa mga shushunga-shungang bata kayo eh”  Pangungutya niya habang hawak ang mga teks na nakadikit na sa dibdib dahil sa dami.  Dangkal-dangkal niya ang mga iyon.

“’Sensya na.  Olats kayo.  Hehe!  Sarap magbilang.  I…sa, da…la…wa, tat…lo, a…pat, li…ma, a…nim, pi…to, wa…lo, si…yam, sam… “ 

Naudlot ang pagbibilang.  May parang bumalya sa kanya.  Sumambulat ang dangkal-dangkal na teks.    Parang umulan ng confetti.  Kumalat sa kalye.  Pasunggab na pumulot ang dalawang kalaro.  Nagtakbuhan din papalapit ang iba pang mga bata sa paligid.  Hindi magkaintindihan sa pagpulot.

Tiningnan niya ang bumangga sa kanya.  Nakasuot ng pulang chaleko na may mukha ni Mayor.  Parang pamilyar sa kanya.  Bago tuluyang makalayo nilingon pa siya nito.  Nagtaka siya.  Bakit tumatakbo palayo ang tatay niya?  Karaniwang ang tatay niya ang nanghahabol ng mga kriminal sa kalye ng Kalinisan.

Isang kilalang boses ang sunod na narinig niya.  Humahangos habang nagmumura.

“’Tang ina ka Edilberto!  Hayup ka!  Hindi ka pa rin nagbabago!  Tatanggalan kita ng batuta, gago!”  Nanggagalaiting sigaw ng kanyang inang lakad-takbo.

Hindi niya alam ang mararamdaman.  Hahabulin ba ang ama?  O pipigilan ang ina?  Eh, paano na ang mga teks niya?  Ang pagbubunyi.ay naglaho.   

Binasag ni Neneng ang kanyang pagkalito.  Kinuha ang kamay niya. Nakangising may inilapag sa palad.

            “Oh ‘yan!  Kawawa ka naman, eh sayo na ‘tong pamato mo.  Hasler!”

Nabuking ang lihim.  Larawan ni Superman.  Kabilaan.

Walang likod ang pamato.